- Ես որ չգամ, դու հեչ չես ասի չէ՞, էս մի շաբաթ ա խի չեմ երևում, հարևան։
- ՈՒ՞ր էիր որ։
- Մտածում էի։ Ոնց տեսնում եմ, մեր ժողովուրդը շատ ա խեղճացել, ուզում եմ էնպիսի մի բան առաջարկեմ, որ բոլորը միանգամից իրանց թափ տան ու խրոխտանան։
- Էդ չլինող բան ա, Վաղո, իզուր էլ մի շաբաթ մտածել ես։
- Չէ, մի ասա, էնպիսի մի բան եմ մտածել, որ հաստատ արդյունք կտա։
- Ի՞նչ բան։
- Ողջույնի նոր, մարդավարի ձև։
- Այսի՞նքն։
- Պատկերացրու՝ ՀՀ պաշտպանության նախարարը մոտենում ա զորքին ու ասում՝ «Ողջո՛ւյն խաղաղության խաչմերուկի զորքին»։ Ու մի վայրկյան չանցած՝ զորքը թնդում ա՝ «Սյունյաց ողջո՛ւյն» պարոն նախարար։ Հասկանու՞մ ես՝ ինչ խրոխտություն կտարածվի ու առնվազն մի քանի կիլոմետր կտարածվի։
- Բայց ինչի՞ հենց Սյունյաց ողջույն։
- Որովհետև Սյունիքը սպարապետների, իշխանների ու կռիվ-ղալմաղալ անող զորավարների երկիր ա։ Հո չե՞ս ասի՝ Կոտայքի ողջույն կամ, ասենք, Արմավիրի ողջույն։ Դրանց մեջ խրոխտություն ու զորություն չկա։
- Ասածիդ մեջ տրամաբանություն կա, Վաղո, բայց ասում ես, որ էդ խրոխտությունը մի քանի կիլոմետր կտարածվի, չէ՞, էդ քիչ չի՞, մեր երկիրը հո մի քանի կիլոմետր չի։
- Այ դրա համար էլ Սյունյաց ողջույնը պիտի տարածենք բոլոր ոլորտներում։
- Մի տեսակ չեմ հասկանում։
- Ի՞նչ կա չհասկանալու, հիմա էլ պատկերացրու, ասենք, Նոր Նորքի թաղապետը առավոտը մտնում ա թաղապետարան ու ասում՝ «Ողջո՛ւյն քարից, ասֆալտից ու կոյուղուց հաց քամող ժողովրդին»։ ՈՒ աշխատողները թնդացնում են՝ «Սյունյաց ողջու՛յն, պարոն թաղապետ»։
- Հմմմ․․․ էդ մտքովս հաստատ չէր անցնի, է՞լ որ ոլորտների համար ես մտածել։
- Ասեցի՝ բոլոր. քաղաքապետ, գյուղապետ, տնտեսություն, կրթություն ու էդպես՝ մինչև վերջին խազը։
- Վերջին խազը ո՞րն ա։
- Մշակույթը։
- Էդ էլ ա հետաքրքիր, բայց մի տեսակ չեմ պատկերացնում։
- Հեչ երևակայություն չունես, է՜։ Հլը պատկերացրու, ասենք, Պատանի հանդիսատեսի թատրոնի նոր տնօրենը գնում ա թատրոն, տեսնում ա շվարած կոլեկտիվին ու ասում՝ «Ողջո՛ւյն դերասաններին, գրիմ անողներին, բանվորներին ու մնացածին»։ ՈՒ կոլեկտիվն ինչ ա պատասխանո՞ւմ․․․
- Սյունյաց ողջու՞յն․․․
- Հա, բայց լրիվ ու շատ խրոխտ․ «Սյունյաց ողջու՛յն, պարոն տնօրեն»։
- Երևի դա աշխատող բան ա, Վաղո, բայց պիտի գերագույնի կարծիքը հարցնես, իրան բոլոր ոլորտներում էլ ողջունում են։ Բայց հլը սպասի, մանկապարտեզներում է՞լ պիտի էդպես ողջունեն։
- ․․․Չէ։
- Խի՞ որ։
- Մանկապարտեզում քֆուր տալ չի կարելի։
Կարո ՎԱՐԴԱՆՅԱՆ